ඒ ඔබයි …….
සඳ රෑ යාමයේ
සල රූ පෙරහැරේ
සිහිනයේ මතුවුනේ
ඔබයි
වැහි පොදේ මතුවෙලා
සිත මගේ කැලබුවේ
දේදුන්න වාගේ
තමයි
රැළි නගා දිය මතින්
ඇදි ඉරක් වන් ලෙසින්
පාවෙලා ගිය බවත්
සැබැයි
තිස් වසක් ගිය නමුත්
සයනයේ සිහිනයේ
ඉදහිටක යලි රැදී
ඉන්නවා නම් තමයි
රැළි ගැහුණු කම්මුලෙන්
සුද පෙනුණු කෙහෙ රොදින්
මුහුණු පොත් පිටු තුලින්
මතුවෙවී යන බවත් හැබැයි
උගුරටත් හොරකමින්
බොන බෙහෙත් වඩි ලෙසින්
ඇවිද යන මතකයන්
හරි හැඩයි
රුවන් හරිස්චන්ද්‍ර
Toronto – Canada
තල් අරඹට යළි කළුවර
ගිලන් ඇඳ මගෙ වැලපෙනා සඳ
තල් වැටත් සුළඟට ගියා
දෙවියො ඉදිරියෙ සලෙලු ඇවිදින්
ඉතිරි ඇහැ ගලවං ගියා…..
තලා පොඩි කර හුස්ම හිර කර
සුදු ගව්ම ඉරලා තියා
ඇයයි මගෙ දුව අම්ම ගේ රුව
යළි දකින්නට නැති කළා…..
අළුයමේ පොත් කියවලා
වෙද නලා සිත්තම් කළා
උදෑසන මගෙ මුව දොවා
දෙදෙන දෙවි නිති නැමදුවා…..
නොනවතින ගිය ගමන නැවතුනෙ
දෙවඟක රුව ගත් නිසා
දෙවියනේ ඔබෙ දෑස කුමට ද
මගේ ඇහැ ගලවං ගියා…..
ඩොලර් කොල බර තුළාවට ගිය
විත්ති යේ පස යට ගියා
කඳූළු බර උනුසුම් වෙලා
වලාකුළකට එක්‌ වුනා…..
නිමල් රත්නායක
වියපත් සෙනෙහස
ගරා වැටුණු මගේ නිවහන – එදා තිබුණු සෙනෙහස් බැමි
කඩා වැටී වහලේ උළු – කරදර වැස්සෙන් තෙමුණා
ඔබේ සිනා මැකී ගිහින් – බොර වූ සුදු බිත්ති පුරා
සදාකාලිකයි සිතූ – සෙනෙහස් දොර වැහුනා
එදා වගෙම ඉදෙන බතක – උණුහුම විඳගන්නට බෑ
ලිප් බොක්කේ වයිරා – උණුහුමට නිදනවා
මිදුලේ මල් පැල වෙනුවට – වල් පැල වැවිලා සිතුලෙස
දෙවොලේ මැටි පහන් බිඳී – අඳුර රජ වෙලා
මැණිකේ නුඹ සෙනෙහස් තෙල් – සුවඳ අරන් වඩිනු මැනවි
පහන් පැළට පත්තිනි දෙවි – බැල්ම හෙළනවා
අපේ දරුපැටව් වැඩි නෑ – උන්ගේ කුසගිනි පුරවන
සදාතනික සෙනෙහස – තවමත් දළු ලනවා
කුසල හාමුදුරුවෝ
Brampton – Canada
තප්පරේ.. කප්පරක්..
තප්පර කටුවත්..
අඩුවැඩි කරමින්..
හදගිණි ලැවිවා..
මතකය අවුලින්..
නුපන් හෙට ගැන..
ලියනා වදනින්..
හිරකර හසරැල්..
වැලලුවා කදුළින්..
සිපගනු වරදට..
මා දන් අයුරින්..
වගකිව යුතු නැත..
තප්පර කටුවෙන්..
ශ්‍යාමලී ගමගේ..
Brampton – Canada
සඳු එපා මගෙ ලොවට
මැවු සිහින පොද තාම තනි රකියි මගෙ හදට
ළඟ දැවටි කියු කතා සිහිව එයි දැනි පෙමට
දින ගණන් මඟ බලා සිටිමි එන තුරු පැලට
යලි දකින තුරු ඔයා මොටද පුන් සඳ මෙමට
බැඳි සෙනෙහෙ බොඳ නොවෙයි සතුටකිය ලන්වීම
යලි යලිත් දකින්නට මඟ බලයි තුන්යාම
නුඹ එදා මගෙ හිතත් රැගෙන ගිය හින්දාම
ළය දවයි දරාගනු හැකිද මෙම වෙන්වීම
මටම පමණක් උරුම බවකි හද කොඳුරන්නෙ
උණු කඳුළු බිඳු ඔහේ නෙතු කොනෙහි නළියන්නෙ
අද හෙටම එයි කියා දුකද තුනි කරගන්නෙ
මදනලක ඔතා එව් හාදුවයි එයදන්නෙ
දර්ශනි රූපසිංහ
Hamilton – Canada
