පරිවර්තන කවි

වද වීම

මම නිරතුරුවම වද වීමි
ගෙවත්ත සරුව වැඩේවි ද?
ගංගාවන් නිවැරදි දිශාවට ගලාවිද?
පෘථිවිය ඊට උගන්වා ඇති ක්‍රමයට භ්‍රමණය වේ ද?
එසේ නොවුණොත් මා එය නිවැරදි කරන්නේ කෙසේද?

මා හරි ද? වැරදිද? මට සමාව ලැබේවි ද?
මට මීට වඩා සාර්ථක විය හැකිද?
කෙදිනක හෝ මට ගී ගයනු හැකිවේද?
ගේ කුරුල්ලන්ට පවා ගී ගයනු හැකි නමුත්
මා නම් කිසිම කමකට නැත

මගේ පෙනීම අඩුවෙමින් ද?
නොඑසේ නම් ඒ මගේ හිතලුවක්ද?
මට හන්දිපත් රුදාව හැදේවි ද?
පිටගැස්ම? ඩිමෙන්ශියාව?

අන්තිමේදී මේ වදවීම් කිසිවකින්
කිසිම පලක් නොමැති බව වැටහුණු නිසා
මම එය අත් හළෙමි
ඉනික්බිති මේ මහලු සිරුර ගෙන
උදෑසන වෙත ගොස්
ගී ගැයුවෙමි

Translation of the poem ‘I Worried’ by Mary Oliver (1935-2019)

හෙල්මලී ගුණතිලක

Hot Chocolate days බ්ලොග් අඩවියෙන්.https://hotchocolatedays.blogspot.com

*අවසර ඇතිව උපුටා ගැනුනකි

රතියෙහි දෙරැයක්

වියරු ලෙස සැලෙන දඟයුගවලට

සැහැල්ලු, නිදහස් සොබාවෙන්
මගේ බර දරන ළැමහසවලට
සීමා නොවූ පෙමක් ගැන සිහින මැවූයෙමි මම
රතියෙන් පිරුණු එක් රැයකට පසුව.
අදේවත්වයේ සියලු සියවස් මුළුල්ලේ
දෙවියන්ගේ නාමය සේ නැවුම් වූ
නිදහසක් තුළ බැඳෙන්නට ඇවැසි විය මා හට.

වියරු ලෙස සැලෙන දඟයුග, ගී ගයන ළැමහස;
විඩාවට පත්ව ඒ ක්‍රියාවෙන්,
මහපොළොව තරමට පැරැණි
දෙවියන්ගේ නාමය සේ නැවුම් වූ නිදහසක් තුළ
අඳුරු සොඳුරුබවින් යුත් සියලු සියවස් මුළුල්ලේ
යළි යළිත් එය අත්විඳිනු රිසියෙන්
රතියෙන් පිරුණු එක් රැයකට පසුව
හැරුණෙමි මම ආදරය වෙත.