මුහුණු පොතේ පැරණි පතපොත ඩිජිටල් ගත කරන මෙහෙවර …

මා ලංකාවේ සිටියදී එකතු කල විවිධ පතපොත පිරි පොත් රාක්කයක්ද , පුවත්පත්, සගරා ආදියේ පලවූ මගේ ලිපි ඇතුලත් කබඩ් එකක් ද විය. අන්තර්ජාල පහසුකම් නොතිබූ ඒ අවධියේ අපට ලොව වටා දැනුම ලබන්නට උදව් වූයේ සතිපතා පලවූ විවිධ පුවත්පත් සහ සති අන්ත පුවත්පත් වල අතිරේකයන් ය. නවයුගය, විජය, Little Star පුවත්පත් සමග අතිරේක වශයෙන් දුන් විශ්වකෝෂ සහ දැනුම් පොත් සේම කුඩා කතන්දර පොත් ද අඩු වැඩි වශයෙන් අපේ දැනුම වඩවන්නට හේතු විය. පසුකාලීනව එකතු වුනු විදුසර, විදුනැණ සහ සමුදුර සතිපතා පුවත්පත් නවයුගය අපට පෙර පරම්පරාවට දුන් දැනුම ඉදිරියට ගෙනගිය ප්‍රවාහයන්ය . ලක්බිම ඉරිදා පත්තරය සමගින් ලැබුණු අතිරේක , ඒ මග ඔස්සේ අනෙක් ඉරිදා පත්තර ගිය ගමන්මගේ සහ Sunday Times විශේෂාංග ලිපි තුලින් අපව විවිධ චාරිකා ගෙනගිය අතරේ අම්මා කියැවූ රැජින පුවත්පත හරහා වෙනස් නවකතා සහ කවි කියවන්නටද අපට ඉඩක් ලැබුණි.

ලංකාවේ නිවෙස්වල තිබෙන ආර්ද්‍රතා ගැටළු සේම වේයන්ගෙන් සහ මීයන්ගෙන් වන උවදුරු මැද සුදු පැහැයෙන් කහ ගැන්වුණු පැරණි පත්තර දිනෙන් දින විනාශයට පත්ව නැති නාස්ති වී ගිය බව මගේ දෙමාපියන් තහවුරු කලේ මා පහුගිය වතාවේ ලංකාවට ගිය විටය. බෑග් කිහිපයකට ජීවිතය ගුලි කරගෙන මේ රටට සංක්‍රමණය වෙද්දී ඒ පොත්පත ලංකාවේ දමා ආවේ එවන් ඉරණමක් ගැන හිතට නොදැනුනු හින්දාය. සති කිහිපයක නිවාඩුවකට ගිය එවේලේ ඉන් දින කිහිපයක් ගතකර පැරණි පුවත්පත් පිටු කිහිපයක් පිටපත් කර ගන්නට ලේඛනාරක්ෂක දෙපාර්තමේන්තුවේ රස්තියාදු වෙද්දී දැනුණු වේදනාව වචන වලට පෙරැලිය නොහැකිය. සංස්කෘතික දෙපාර්තමේන්තුව, ජාතික ලේඛනාරක්ෂක දෙපාර්තමේන්තුව, ලේක්හවුස් ඇතුළු ලංකාවේ පැරණි ලිපි ලේඛන ඇතුලත් ආයතන එහි සම්පත් මුද්‍රිත මාධ්‍යයෙන් ඩිජිටල් ගත කර සංරක්ෂණය කර තිබුණේ නම් කියා සිතුණු වාර අනන්තය. එවැනි පහසුකම් හෝ සුදානමක් මේ වනතුරුත් ඇත්දැයි මම නොදනිමි.

පහුගිය මාර්තු මාසයේ මුහුණු පොතේ සැරිසරද්දී මම අපුරු පිටු කිහිපයක් දැක ගොඩවී බැලුවෙමි . පුදුමයක මහත! . ඒවායේ වූ සේයාරූ අතරින් මම දශක ගණනක පැරණි මතක තුලට යන්නාක් සේ හැගුණි. අන්තර්ජාලයේ පිහිටෙන් තත්පර කිහිපයකින් මේ වනවිට ලෝකයේ අස්සක් මුල්ලක් නෑර හැම තොරතුරක් පාහේ දැනගන්නට හැකිව තිබුනත් පැරණි පොතපත අතරට යනවිට ඒ හා බැදුණු බොහෝ දේ සිහියට නැගෙන්නේ නොදැනීමය.

අප කුඩා කාලයේ පත්තරය ගෙදරට ගෙන ආවේ පාපැදියක පසුපස ලගේජයේ සහ ඉදිරිපස හැඩලයට ඉදිරියෙන් වූ තට්ටුවක පත්තර ගොඩ ගසාගෙන ගෙයින් ගෙට ගිය තරමක වයස්ගත මහත්මයෙකු විසිනි. සතියේ නියමිත දිනයේ උදෑසනත්, සෙනසුරාදා උදෑසනත් අප ඇණවුම් කර තිබුණු පුවත්පත් සීනුවක් නාද කර බාරදීම ඔහුගේ කාර්යය විය. ඉරිදා සිංහල පත්තර සෙනසුරාදා දිනයේදී ලැබුණත් ඉංග්‍රීසි පත්තරය ලැබුනේ ඉරිදා දවසේමය. යම් තැන්පතු මුදලක් සහිතව එකල පත්තර ඒජන්සිය වූ නිල්මිණි ආයතනයට නියමිත මාසික පත්තර බිල ගෙව්වේද ඔහුටමය. තීන්ත සුවද පිරි අළුත් පත්තර අපට අපූරු මිහිරක් ගෙන ආ බවද මතකය.

භීෂණ සමයේදී ලේක්හවුස් පුවත්පත් විකිණීමට තහනමක් තිබුණු නිසා , ඒ වන විට මගේ ලිපි පලවූ මිහිර, විදුනැණ, නවයුගය සහ සිළුමිණ පුවත්පත් පිටපත් ගන්නට මාතර කොටුවේ ගැමුණු හේවා බල ඇණියේ හමුදා කඩය වෙතටත්, පෙරමග සගරාව ගන්නට දුම්රියපොල අසල පිහිටි ගොඩනැගිලි ද්‍රව්‍ය සංස්ථාවේ විකිණුම් හල වෙතටත් පාපැදියකින් යන්නට සිදුවිය. ඒ පත්තර ගෙන එන්නට සිදුවුනේ අරක්කු හෝ සනීපාරක්ෂක තුවා පැකට්ටු ලංකාවේදී එකල දමා දුන් අයුරින් කඩදාසි උරවල දමා සගවා ගෙනය. ඒ කොහේ හෝ හැංගී අප දිහා බලා හිදී දැයි නොදන්නා දේශප්‍රේමී සහෝදරවරුන් නිසාය. අද කාලය හා සසදන විට ඒ කාලයේ පත්තරවල මුද්‍රිත අකුරු රටා ඒකාකාරී වුවත්, තිබුණු සේයාරූ සහ චිත්‍ර ගුණාත්මක බවින් අඩු වුවත් අළුත් පත්තරයක් දුටු විට දැනුනු සතුට වචනයෙන් විස්තර කරන්නට අසීරුය.

ඒවාගේම බාලක පාසැලක ඉගැනුම ලැබූ අප යොවුන් වියට පිය මනින කාලයේදී සංසරණය වුනු “වල් පත්තර ” කුතුහලයෙන් පිරි දරුවන්ට වෙනස්ම වින්දනයක් ගෙන දුන් බව මතකය. ලංකාවේ පරිසරය හා ගලපා ලියැවුණු කතන්දර වලට බටහිර හෝ ආසියානු කාම ප්‍රකාශන වලින් සපයා ගත් සේයාරූ යෙදූ ඒවා ගෙදරට ගෙනයාමට හැකියාවක් නොතිබුණු නිසා හවුලේ අපි එබී බැලුවේ පාසැලේ හැංගෙන්නට පුළුවන් අහුමුළු වල මුරකරුවන් තබා මාරුවෙන් මාරුවටය. ගුරුවරයින් අතර තරමක හොද නමක් දිනාසිටි මාව පන්තියෙන් පංතියට එවැනි ප්‍රකාශන ප්‍රවාහනය සදහා යොදා ගැනුණු බැවින් වරෙක විනය පාලක ගුරු භවතාට හසු නොවී බේරුණේ අනූ නමයෙනි. ඒ වාගේම වරක් උඩුකය නිරුවත් කාන්තා රූප කිහිපයක් ගණිත ගුරුවරයාට හසුවීමෙන් පසුව ගෙන ආ කෙනා අල්වා නොදුන් නිසා විදුහලේ පිට්ටනියේ පීරියඩ් දෙකක්ම අව්වේ දණ ගසා ඉන්නට අප පන්තියටම සිදුවූ හැටි මතක් වෙද්දී අද වනවිට අන්තර්ජාලයේදී ඒවා අතිශය සාමාන්‍ය වී තිබෙන හැටි දකින විට හිනා යන්නේ ඉබේටමය.

මේ වනවිට සොයා ගන්නට නොමැති පැරණි පොත පත සහ පුවත්පත් මුහුණු පොත හරහා ජනගත කරමින් ශ්‍රී ලංකාවේ පැරණි පුවත්පත් හා සගරා සහ පැරණි පොත් ඇඩ්මින් වරුන් කරන ජාතික කාර්යභාරය අගය කලයුත්තේ ඒ සදහා ඔවුන් දරන වෙහෙස මහන්සිය දකින විටදීය. මා කුඩා කාලයේදී පැරණි පොතපත තිබූ තැන්වලදී ඒවා කියැවීමෙන් ඔබ්බට ගොස් ලද විදීම මේ වනවිට සිංහල පොතපත නැති පරිසරයක ජීවත්වන මට පිරිමසා ගන්නට පුළුවන් වන්නේ මේ ඩිජිටල් මාධ්‍යය හරහාය. ඒ සදහා ඔබට සිංහල බ්ලොග් අඩවි වලදීද යම් යම් සටහන් දකින්නට ලැබුණත් එකම තැනකදී විශාල ප්‍රකාශන තොගයක් දකින්නට ලැබෙන්නේ නැත. ඒ නිසා ඒවා කියවා ඔබේ මතක සටහන් කොමෙන්ටු ලෙස දමන්නේ නම් එහි අන්ත්ර්ගතයය අමතරව ඒවා සමග අපේ අතීත මතක සමපාත කරගන්නටද ඉඩක් ලැබෙනු ඇත. ඔබේ මිතුරන් ඒ මුහුණු පොත් සමූහයන්ට එකතු කරන අතරේම ඔවුන්ගේ මහන්සිය සොරාගන්නා අයවලුන් දුටුවොත් නියම යොමුව සදහන් කිරීමද වටී.

ශ්‍රී ලoකාවේ පැරණි පුවත්පත් හා සගරා OLD NEWS PAPERS &MAGAZINE IN SRI L

https://www.facebook.com/groups/550428005889699

ඉසිඹුව

@Isimbuwa.fb · Entertainment website

https://www.facebook.com/Isimbuwa.fb

පක්ෂ දේශපාලනය, ආගම්, මතවාද, වල්පල් ජනගත කරමින් කාලය කා දමන අතරේම තමන්ගේ ලොකුකම් , පුරාජේරු පෙන්වන තැනක් ලෙස හංවඩු ගැසී තිබෙන මුහුණු පොත යහපත් කාර්යභාරයක් සදහා යොදාගත හැකියැයි ඔප්පු කරනා ව්‍යාපෘති අතරේ ඉදිරි තැනක ලා මෙය තැබිය යුත්තේ ඒ සදහා තම ධනය , කාලය කැපකරන පිරිස දකිනා විටය. මේ සටහන ඔවුනට උපහාරයක්ම වේවා !.