සිංහල බ්ලොග් කවි මුතු
රේල්ලුවට ගොඩවනු පෙර ඉර පිපෙන්නේ හිමිදිර දෑස ගැඹරෙනි මුනිවර මුනිවතක සංයමය අස සුවහසක් මල් සුපිපුණි… පීලි මත්තෙහි තාම දිලිහේය පිනි……
රේල්ලුවට ගොඩවනු පෙර ඉර පිපෙන්නේ හිමිදිර දෑස ගැඹරෙනි මුනිවර මුනිවතක සංයමය අස සුවහසක් මල් සුපිපුණි… පීලි මත්තෙහි තාම දිලිහේය පිනි……
සැඟව ගිය දින ලියන්නට සිතෙහි වී මැකී ගිය කවිය සේ ….. මතකයක මතකයක් පමණි එය නෑ සිතේ …. සඳ සොඳුරු…
සයුරු රළක කවිය… පාළු නැතිවද ඔය ඔතැන හුදෙකලාව ම ඉන්නා ඉඳුම… “පාළුව” කියන්නේ කුමක්ද ? අහස, මහ පොළව, සමුදුර යාවෙන…
හිස බරයි මම යන්නෙ කොහොමද ඔබව සොහොනේ රඳවලා පෙති පරව එකිනෙකින් මැලවී අරලියාවෝ ගිලිහිලා නිති වැතිර මග සදයි පාවඩ දුක්…
හිස බරයි මම යන්නෙ කොහොමද ඔබව සොහොනේ රඳවලා පෙති පරව එකිනෙකින් මැලවී අරලියාවෝ ගිලිහිලා නිති වැතිර මග සදයි පාවඩ දුක්…
නැගුන සෙනෙහේ කියනු බැරි වී මගේ සිත….. හද කලම්ඹන නෙතු විකල්වන නුඹේ රුව මත පතිත සඳ සේ…
දරා ගන්න බැරි පිලිවෙළ! ගල් ලෙන බිඳ නැත ලෙන් දොර ඇර ඇත මා ප්රිය දියණිය අද ඔබ එහි නැත ලෙන…
ඔව්!!! ඒ සමනල්ලු සිරිපාදේ නොයති. ලේ ඉහුණු බිම්කඩක මල් රොන් සුණු සුවඳ ඉව කරනු කෙලෙසක… දූවිලි ෂෙල් වැකුණු අතු ඉති…
තොටියෙකුට බිරිඳව කෑල තුරු අග මුමුණ මුමුණා – රහස් කියනා බඹරුනේ දෑල ගඟ ; ගං දෙපස රඳනා – පහස් සොයනා …